Jestem malującym architektem. Mieszkam i pracuję w Warszawie.

Fascynuje mnie twórczość jako narzędzie poznania, zmiany, rozwoju. Wierzę, że tworząc można odnaleźć głębię w życiu.

Moje zainteresowania artystyczne krążą wokół asamblażu, kolażu, malarstwa akrylowego oraz krótkich form tekstowych. Robiąc asamblaże wykorzystuję przedmioty angażujące zmysł dotyku – rzeczy zwyczajne, codzienne i pozornie błahe. Stają się one pretekstem do rozważań i poszukiwań uniwersalnego, ponadczasowego sensu.

Prowadzę warsztaty twórcze z zakresu arteterapii i malarstwa intuicyjnego.

Należę do Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików, Koła Plener OW SARP, Warszawskiego Stowarzyszenia Plastyków i Grupy Trzy Barwy.

Jaka jest moja historia?

Dużo malowałam w dzieciństwie. Potem na studiach. A kiedy moje dzieci dorosły do kredek i farbek, zaczęłam bawić się razem z nimi.

Jako dziecko malowałam z nudów. W Starym Łajszczewie niewiele się działo. Ale może właśnie dzięki temu jest we mnie taka czułość na piękno i niuanse drobnych zmian, które niesie światło, pogoda czy pora roku.

Studiom zawdzięczam interdyscyplinarne myślenie i przekonanie, że wszystko od martwej natury po miasto z lotu ptaka da się narysować z użyciem perspektywy.

To architektoniczne myślenie moje dzieci wywróciły do góry nogami. Przy nich zaczęłam używać wyobraźni i malować dla przyjemności.